‘Had ik dat maar eerder geweten!’ roept Peter gelijk bij binnenkomst. ‘Dan had het me niet zo veel energie hoeven kosten’. Ik kijk hem aan en zeg alleen: ‘Vertel’. Hij laat zich in de stoel vallen en begint te vertellen wat hij tijdens de teambuilding over die ene collega heeft ontdekt. De teambuilding waar hij aanvankelijk helemaal geen zin in had, juist omdat die collega ook meeging. Die collega die overal wat op aan te merken heeft, en alles wat er gezegd wordt in twijfel trekt. ‘En ja, hij vraagt nog steeds heel veel’, eindigt hij,’maar ik snap nu tenminste waarom.’ Ik knik ter bemoediging om door te gaan. ‘Ik weet nu dat hij dat doet om het gewenste resultaat te behalen. En dat wil ik natuurlijk ook!’.
We lijken meer op elkaar dan we verschillen
Dat roep ik al jaren. We weten het vaak alleen niet van elkaar. Totdat we er achter komen. In het geval van Peter door een teambuilding, maar volgens mij kan het ook zonder. Door zelf juist de mensen op te zoeken waarmee samenwerken minder vanzelf voelt, of zelfs lastig. Wat beweegt hem of haar? Wat is belangrijk en wil hij of zij bereiken? Vaak is alleen het gedrag van die ander echt anders en ligt de waarom wat voor dat gedrag zorgt helemaal niet zo ver uit elkaar.
Van het slot af
Het begint dus eigenlijk vooral bij jezelf met de vraag of je openstaat voor die ander. Of je bereid bent om je eigen mening en gevoelens, jezelf, heel even op de parkeerplaats te zetten en op zoek te gaan naar waarom die ander doet wat hij doet. Want zodra jij de deur voor die ander openzet – van het slot afhaalt – is de kans groot dat die ander er gewoon doorheen komt, je elkaars binnenwereld ziet en elkaar wel begrijpt. Je wellicht zelfs ontdekt dat je het veel meer eens bent met elkaar dan je aanvankelijk dacht.
Wat je geeft, is wat je krijgt
Dat klinkt misschien best tegenstrijdig, maar het is eigenlijk heel logisch. Wil je begrip, toon dan eerst zelf begrip. Wil je dat iemand in beweging komt, kom dan eerst zelf in beweging. Wil je waardering, geef dan eerst waardering. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het is eigenlijk gewoon een natuurwet over actie en reactie en daar is al menig model op gestoeld en boek over geschreven. De boeddhisten noemen het karma, ik noem het gewoon menselijk, want zijn we niet allemaal uiteindelijk op zoek naar hetzelfde? Om je gehoord, gezien en gewaardeerd te voelen? Dus als we daar nou allemaal gewoon zelf mee beginnen dan krijgt iedereen uiteindelijk wat hij of zij wil…
De sleutel
Peter is blij en werkt nu een stuk fijner met die collega. ‘De strijd is eruit. Ik hoef veel minder te zeggen, waardoor het niet meer voelt als hard werken’, vertelt hij me net voordat hij weggaat. Wat Peter volgens mij bedoelt, is dat de sleutel om van het slot af te gaan vaker klinkt als een vraag dan als een punt of zelfs een uitroepteken…
Groet, Eiline
Nog veel meer sleutels, oftewel hoe je ‘van het slot’ af gaat, vind je o.a. in mijn boek ‘Ligt het aan mij, of hoe zit het’, dat bij alle (online) boekhandels te krijgen is.
