Iedereen die mij kent, weet dat ik van bewegen houd. En het liefst een beetje sportief. Zo zie je mij nooit langzaam wandelen, maar heb ik de pas er flink in. Fietsen doe ik dan natuurlijk ook sportief, voor mij geen elektrische fiets, ook al moet ik elke dag wel een keer de berg op en af. Afgelopen week zat ik echter wel op een elektrische fiets. En wat een eye-opener was dat! Want ons bereik was ineens verdubbeld, we fietsten met gemak maar liefst 70 km door een heuvellandschap en genoten volop van de tocht. Waar ik voorheen vooral was met het motiveren van mijn kinderen om door te gaan, kon ik nu ontspannen om me heen kijken en genoot ik van alles wat ik zag.
Over de kracht van de krachtsensor
Onze elektrische fietsen hadden een zogenaamde krachtsensor. Dit betekent dat de motor je meer ondersteunt naarmate je zelf meer kracht zet. Dit is vooral handig bij tegenwind of een helling op moet bijvoorbeeld. Als het lastig(er) wordt dus eigenlijk. Dan krijg je een duwtje. Andersom geldt het ook. Doe je zelf niets, dan doet de motor ook niets. Het is natuurlijk geen brommer:).
Over onze eigen kracht
Wat een logische wetmatigheid eigenlijk, ook al vergeten we het nog wel eens. Als ik me inzet, kom ik vaak (dichterbij) uit waar ik wil zijn. Als ik niets doe, verandert er ook niets. Logisch toch? Maar het kan nog mooier, besefte ik me ineens. Want als ik me inzet en me ook nog eens laat helpen, een duwtje in de rug krijg, dan verdubbelt mijn kracht. En ook dat is waar. Door je te laten ondersteunen, wordt het vaak gemakkelijker en weet je meer. En bovendien kan je er vaak ook nog eens veel meer van genieten.
Duwtje in de rug
De elektrische fiets duwt je letterlijk. Dat is zichtbaar en voelbaar, maar het hoeft niet altijd zo letterlijk. Even sparren met een vriend of een collega kan je ook figuurlijk dat duwtje geven wat je nodig hebt. Soms betekent het dat je iemand vraagt om even met je mee kan kijken of het een keer voor te doen. Soms is het al genoeg als iemand je positief stimuleert om iets wel te doen, door je het vertrouwen te geven dat je het heus wel kan of alleen al door aan te geven dat het fijn is als je het doet. En voor een wat grotere mentale hobbel, kan je je ook professioneel laten duwen. Door een mentor of een coach. Die geeft je gedurende een periode voortdurend duwtjes in de rug waardoor je makkelijker door blijft lopen als het lastig is. Ik schreef al eerder de blog Over de stok over de toegevoegde waarde van een coach.
Verdubbel je eigen kracht zonder extra hard te werken
Laat jij je helpen als dat nodig is? Of denk je vaak dat je het helemaal alleen moet doen of kunnen? De elektrische fiets geeft je als vanzelf een duwtje in de rug, maar wij moeten het helaas zelf actief organiseren. En dat is niet zwak, onprofessioneel of ‘onsportief’, maar dat is gewoon heel slim. Bovendien kan je er altijd nog voor kiezen om toch niets te doen of weer te stoppen als je toch niet verder wil. Dus bedenk en organiseer wat je nodig hebt om te doen wat je wilt doen en verdubbel je eigen kracht zonder extra hard te hoeven werken.
Succes! Groet, Eiline
